بعد از غیبت یک ماهه

سلام عزیزم مامان ، طبق روال عادی زندگی ، به دلیل سرشلوغی نشد که زودتر بنویسم.

مامانی اگه بخوام از اتفاقات این یک ماه گذشته بگم مهمترینشون اینه که شما جدیداً بسیار بهانه گیری می کنی ،  از هر چیز کوچیکی ایراد میگیره  میترسم بگم ولی انگاری یه کمی داری وسواسی میشی نمیدونم چرا؟؟؟؟؟ موقع آب خوردن اگه کسی غیر از من ، باباحمیدی یا مامان طاطا دست به ظرف آب بزنه امکان نداره اون آب رو بخوری، غذا درست کردن بعضی ها و غذاهای بعضی جاها رو نمیخوری و هی پشت سر هم عصبانی میشی خلاصه مامانی نگرانم کردی با این چیزا ، تصمیم گرفتم اگه تا چند وقته دیگه خوب نشدی حتماً با یه مشاور مشورت کنم.

صدرا جونی ولی با تمام این حرفایی که زدم همچنان مهربان و دوستداشتنی هستی